دید کلی
در هنگام اجرای یک واکنش هستهای القایی یا فروپاشی خود به خودی رادیواکتیو ، پدیدههای شیمیایی وجود دارند که به موازات فرآیندهای هستهای رخ میدهند. واکنشهای هستهای منجر به تشکیل گونههای شیمیایی بسیار فعال میشوند که دارای بار و انرژیهای جنبشی بالا هستند.
با توجه به اینکه انرژیهای این گونه بسیار بزرگتر از انرژی حرارتی اتمها و مولکولهای محیط هستند، آنها به نام اتمهای داغ بوده و مطالعه پدیدههای شیمیایی آنها به نام شیمی داغ معروف است.
تفاوت شیمی اتم داغ با شیمی تشعشع
شیمی داغ نباید با شیمی تشعشع یا فوتوشیمی که اثرات تشعشع الکترومغناطیسی روی مولکولهای کمپلکس را مطالعه میکنند، اشتباه گردد. در آن مطالعات ، واکنشهای هستهای یا فروپاشیها رخ نمیدهند. تشعشع از خارج سیستم تحت مطالعه ، برای ایجاد تغییرات شیمیایی بکار رفته و این گونههای فعال شیمیایی تولید شده بوسیله برهمکنش تشعشع با الکترونهای اوربیتال است تا مورد توجه قرار میگیرد. انرژی در این رابطه بسیار کمتر از حالت شیمی اتم داغ است.
